تصاویر | پرتره هایی چالش‌برانگیز از عیسی مسیح
تاریخ انتشار: ۱۵ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۶۹۹۷۱
به گزارش همشهری آنلاین، بدیهی است مسئله‌ای که تا این حد ذهن‌ها را به خود مشغول کند، توسط هنرمندان به ابعاد مختلف هنر، از جمله نقاشی، مجسمه‌سازی وارد شود. ماجرای عیسی مسیح، خصوصاً تصویر تصلیب او، ضمن خلق آثار تازه و نوآورانه، آغازگر سبک‌ها و مکاتب مختلفی در تاریخ هنر شده است.
نمایش اثر هنرمند روانی در بیمارستان! نقاشی که الهام بخش ترانه ای از فردی مرکوری شد کریسمس و زمستان در ۱۵ تابلوی نقاشیدرهمتنیدگی مذهب و هنر در تمامی اعصار، به خلق آثار تاریخ‌سازی منجر می‌شود که می‌تواند تا سالیان سال موجب تحیّر مخاطبان آن بشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تابلوی «تصلیب» از مهم‌ترین آثار دالی است. او این تابلو را در سال ۱۹۵۴ و در بومی به ابعاد ۱۹۴ در ۱۲۳ با رنگ روغن کشید. کشیدن این نقاشی تقریباً با رخداد بمباران هسته‌ای هیروشیما همزمان شده و بر روی نگاه او به نقاشی اثر گذاشته است. دالی این سوژه را برای خود جالب توجه دید و از این ایده در ترسیم تصلیب استفاده کرد. «تصلیب» در واقع تصویری از ماجرای به صلیب کشیدن عیسی (ع) است که عناصری مانند زمین شطرنجی‌شکل، رنگ زردی که مکعب صلیب دارد و نبود میخی در دست حضرت عیسی، آن را به اثری چالش‌برانگیز تبدیل کرده است.
نقاشی بالا نیز از سلوادور دالی است که در سال ۱۹۵۱ کشیده شده و «مسیح مقدس جان صلیبی» نام دارد. ترکیب این تابلو یک مثلث را شامل می‌شود که توسط بازوهای مسیح و افقی صلیب تشکیل شده و البته یک دایره که سر مسیح را شکل می‌دهد. بعضی وجود این مثلث را با «تثلیث مقدس» همسو دانسته‌اند. نکتۀ قابل‌توجهی که در این نقاشی و تقاشی قبل وجود دارد، نبودنِ اثری از میخ و خون روی دست و پای مسیح است؛ چراکه دالی معتقد بود وجود «خون» تصویر او را از مسیح مخدوش می‌کند.
این نقاشی که «اِستابات ماتِر» یا «مادرِ ایستاده به سوگ» نام دارد، اثر «پیترو پروجینو» است که سال ۱۴۸۲ میلادی و با اشاره به سرودی مسیحی متعلق به قرن سیزدهم خلق شده است. پروجینو در این نقاشی سعی کرده رنج و ماتم حضرت مریم (س) را هنگام مصلوب شدن عیسی مسیح به تصویر بکشد. تأکید نقاش بر «به سوگ ایستادن» به‌جای «نشستن»، به اندوه مادرانۀ مریم مقدس در ماتم از دست رفتن فرزندش اشاره دارد و از پنجرۀ نگاه مادر عیسی مسیح به واقعۀ تصلیب او می‌پردازد.
تابلوی «مسیح مصلوب» (Christ Crucified) اثر رنگ و روغن دیه‌گو ولاسکوئز نقاش اسپانیاییِ درباری است که در سال ۱۶۳۲ و در ابعاد ۲۴۹ × ۱۷۰ سانتی‌متر (هم‌اندازه بدن انسان) کشیده شده و مصلوب شدن عیسی مسیح را به تصویر می‌کشد و در موزه دل‌پرادو مادرید نگهداری می‌شود. اهمیت این اثر از بابت به تصویر کشیدنِ استادانۀ بدنِ برهنه توسط نقاش عنوان شده که احساس آرامش و وقاری را به ذهن مخاطب متبادر می‌کند. علت مهارت ولاسکوئز در تصویرگری جسم، به دلیل مطالعات مختلف او در حوزۀ آناتومی انسان است.
این تابلو از آلمیدا جونیور، نقاش برزیلی بوده و با اشاره به ماجرای «غسل تعمید مسیح» در سبک رئالیسم و در سال ۱۸۹۵ کشیده شده است.
پرتره مسیح (ع) اثر «داوینچی» که از آن به عنوان «نسخه مردانه مونالیزا» هم یاد می‌شود، مسیح (ع) را درحالی به تصویر می‌کشد که دست راستش را برای مناجات بلند کرده است و یک گوی شفاف در دست چپش قرار دارد.
این نقاشی در سال ۲۰۰۵ در گالری «سن چارلز» در نیو اورلینز واقع در ایالات متحده ارائه شده بود. با توجه به اینکه نسخه‌های متعددی از تصویر این نقاشی وجود دارد، بسیاری از کارشناسان هنری گمان می‌کردند این نقاشی نسخه تقلبی تابلو اصلی باشد.
این نقاشی در نمایشگاه‌های هنری بزرگی از جمله نمایشگاه سال ۲۰۱۱ آثار «داوینچی» در «گالری ملی لندن» به نمایش گذاشته شد.
با این حال هنوز مورخان هنری درباره اصالت این نقاشی هم‌نظر نیستند. برخی معتقدند «داوینچی» فقط در خلق بخش‌هایی از این نقاشی نقش داشته است و اصالت آن به طور کلی قابل تایید نیست.
به تازگی «مارتین کِمپ» مورخ هنری اهل بریتانیا مدعی شده است، عربستان سعودی قصد دارد گالری هنری را برای نمایش نقاشی «سالواتور موندی» اثر «لئوناردو داوینچی» بنا کند.
«کمپ» اعلام کرد به عربستان سعودی فراخوانده شده بود تا به دعوت از «محمد بن سلمان» ولیعهد عربستان سعودی، این تابلو نقاشی را بررسی کند. به گفته «کمپ»، ولیعهد عربستان سعودی قصد دارد ساختمانی را به عنوان گالری هنری بنا کند و گران‌ترین تابلو نقاشی جهان را در آن به نمایش بگذارد.
این نقاشی از هولباین، جزو آثار بسیار چالش‌برانگیزی محسوب می‌شود که تاکنون از عیسی مسیح کشیده شده است؛ خصوصاً اینکه نظر «فئودور داستایفسکی» نیز اثرات فراوانی بر آن گذاشت. طبق چیزی که داستایوفسکی در رمان «ابله» به آن اشاره می‌کند، تصویر عیسی مسیح در این نقاشی با بدنی است که بر اثر درد و زخم متلاشی شده. این نقاشی خلاف جهت آب شنا کرده و تصویر مسیح را کاملاً «زمینی» به تصویر کشیده است، چنان‌که او پیش از مصلوب شدن عذابِ زیادی را تحمل کرده و زخم‌های بسیار خورده است.
ایوانف، نقاش روس، این تابلو را در سال ۱۸۳۵ خلق کرده که ابعاد آن در ۲۴۲ در ۳۲۱ سانتی‌متر است و در موزه دولتی روسیه نگهداری می‌شود. این نقاشی سه روز پس از ماجرای تصلیب را روایت می‌کند که عیسی مسیح با بدنی سالم و عاری از زخم و خون و اثر میخ از گور برخاسته و در اولین قدم با «مریم مجدلیه» مواجه می‌شود.
کد خبر 732729 منبع: ایسنا برچسب‌ها هنرهای تجسمی حضرت عیسی هنر نقاشی - لئوناردو داوینچی نقاشی - نقاشانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: هنرهای تجسمی حضرت عیسی هنر نقاشی لئوناردو داوینچی نقاشی نقاشان عربستان سعودی کشیده شده عیسی مسیح
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۶۹۹۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یک «نقاشی» چگونه راز ساخت اهرام مصر را فاش کرد؟ (+عکس)
رازی که هزاران سال به قوت خود باقی مانده بود، سرانجام کشف شد، چرا که فیزیکدانان بر این باورند که سرانجام به چگونگی ساخت اهرام مصر باستان پی برده‌اند.
به گزارش فرادید، این موضوع که چگونه یک تمدن باستانی بدون ماشین‌آلات سنگین موفق به ساخت اهرام شد، مدت‌ها موضوع فکر بسیاری از افراد بود. هرم بزرگ جیزه به ارتفاع ۱۴۷ متر، زمانی که ساخته شد، بلندترین سازه جهان برای بیش از ۳۸۰۰ سال بود و ما همچنان مجذوب عظمت آن هستیم.
برخی تصمیم می‌گیرند از اهرام دیدن کنند، برخی دیگر تصمیم می‌گیرند بر فراز آنها با چتر پرواز کنند و برخی دیگر جرات کرده و به داخل هرم بزرگ می‌روند، اما ما تا کنون نمی‌دانستیم آنها چگونه ساخته شده‌اند.
گروهی از دانشمندان دانشگاه آمستردام در مورد چگونگی ساخت اهرام توسط مصریان باستان به کشف پیشگامانه‌ای دست یافتند. تیمی از فیزیکدانان به رهبری دکتر دانیل بون، روی یک نقاشی دیواری در مقبره جهوتی‌هوتپ (Djehutihotep) تمرکز کردند. این نقاشی که قدمت آن به سال ۱۹۰۰ قبل از میلاد بازمی‌گردد، به نظر یک تکنیک ساختمانی را نشان می‌دهد.
این نقاشی دیواری ۱۷۲ مرد را به تصویر کشیده که مجسمه‌ای را با طناب‌های متصل به سورتمه حرکت می‌دهند. جلوتر از سورتمه، جایی که به نظر می‌رسد جیزه یا اطراف آن باشد، دیده می‌شود که آب را روی شن‌ها می‌ریزند. فیزیکدانان که شیفته این کشف شده بودند، تصمیم گرفتند آن را آزمایش کنند.
آنها به مصر رفتند و هرم خودشان را در مقیاسی بسیار کوچکتر ساختند. در طول آزمایش مشخص شد اگر ماسه خشک باشد، به شکل توده درمی‌آید و حرکت اجسام را دشوارتر می‌کند، اما با افزودن مقدار مناسب آب، از شکل گرفتن این توده‌ها جلوگیری می‌شود و ماسه صاف می‌ماند.
Bonn در مصاحبه‌ای در سال ۲۰۱۶ گفته است: «اگر از شن و ماسه خشک استفاده کنید، خوب کار نمی‌کند، اگر ماسه بیش از حد مرطوب شود، باز هم خوب کار نمی‌کند. برای این کار یک سفتی بهینه لازم است.»
قبلاً اعتقاد بر این بود که استفاده از آب برای کمک به ساخت و ساز تشریفاتی بوده، نه عملی.
یافته‌های این تیم در یکی از معتبرترین مجلات علمی جهان (Physical Review Letters) منتشر شد. در مقاله منتشرشده توضیح داده شد: «سایش لغزشی روی شن و ماسه با افزودن مقداری آب (نه خیلی زیاد) تا حد زیادی کاهش می‌یابد.»
«اگر میزان آب درست نباشد، ماسه مرطوب بیابان تقریباً دو برابر سفت‌تر از ماسه خشک می‌شود.»
«یک سورتمه به راحتی روی شن‌های سفت صحرا می‌لغزد، چون شن‌ها مانند وقتی که خشک هستند مقابل سورتمه انباشته نمی‌شوند.»
این موضوع به قدری ساده است که حتی بون و تیمش هم غافلگیر شدند: «من از میزان کاهش ۵۰ درصدی نیروی کشش بسیار متعجب شدم، به این معنا که مصریان باستان فقط به نیمی از مردان نیاز داشتند تا اهرام را از روی شن‌های خیس در مقایسه با شن‌های خشک بکشند.»
کانال عصر ایران در تلگرام
اعلام محدودیت های ترافیکی پایان هفته در جاده های شمالی کشور